Człowiek jako twór organicznego świata, pozostający zawsze istotą organiczną niezależnie od swego cywilizacyjnego rozwoju, musi i w swych społecznych dziejach pewnym zasadniczym prawom organicznym podlegać, a i w przyszłym swym rozwoju wyzwolić się od nich nie może. Życie organiczne i życie społeczne w tenże sam sposób zależą od ogólnych, powszechnie obowiązujących praw życia. Biologia ogólna jest wspólną podstawą teorii rozwoju organicznego i społecznego, chodzi jedynie o wykazanie szczegółowych różnic wychodzących na jaw w dziejach rozwoju organizmu a społeczeństwa. Biologiczna synteza darwinizmu i marksizmu wymaga zarówno społeczno-ekonomicznego jak i zoologiczno-fizjologicznego sposobu rozumowania. Przegląd literacki prac poświęconych tej kwestii okazał nam, że darwinistyczni przeciwnicy socjalizmu zupełnie pomijali stronę jej ekonomiczną. Właściwego jądra demokracji społecznej nie dotykali wcale, lecz przeważnie zwalczali tylko pewne społeczno-polityczne wyobrażenia, które niegdyś miały tylko znaczenie bezkrytycznych haseł, a następnie przez mieszczańskie przesądy klas panujących jeszcze przekręcone zostały. Słyszeli, że dzwonią – ale nie wiedzieli, w którym kościele. Żaden z darwinistycznych przeciwników nie zaznajomił się gruntownie z dziełami Marksa, nie wspomniał o teorii materializmu ekonomicznego tak na wskroś przyrodniczej, a tym mniej z nią się nie rozprawił.