Gdy społeczeństwo ludzkie organizmem nazywano, stosowano to porównanie w szczególności do organizmu zwierzęcego. Wyższy organizm zwierzęcy jest bardzo skomplikowaną budowlą organizmów pierwotnych, nazwanych komórkami przez uczonych, którzy je odkryli. Te komórki nie są zupełnie równe, lecz co do wielkości, kształtu, układu i funkcji bardzo rozmaite. Wedle prawa podziału pracy istnieje różniczkowanie, zależne od funkcji wykonywanych przez dane szeregi komórek i t. np. istnieją komórki mięśniowe, nerwowe, kostne itd. Wszystkie komórki zróżniczkowane w jednakowy sposób tworzą tkanki, a te łączą się w miejscowe odrębne całości zwane organami, tak że całe ciało jest systemem organów, organizmem.

Na najniższych znanych nam szczeblach te organizmy pierwotne żyją w odosobnieniu jak pierwotniaki czyli protozoa. Mnożą się przez podział. Na szczeblach wyższych komórki powstające z podziału komórki pierwszej pozostają z nią w łączności. Początkowo komórki te mimo pewnego skupienia ich w przestrzeni są jednorodne; potem jednak występuje fizjologiczny podział pracy tak, że rozmaite życiowe funkcje, jak odżywianie, mnożenie, ruch, czucie itd. stają się zadaniem pewnej liczby jednakowo przekształconych komórek, i tak powstają organy, czyli odbywa się przejście do bardziej skomplikowanej formy organizmu.