„Istnieje zatem niezaprzeczenie uderzająca analogia między organicznymi a społecznymi tkankami, komórkami i narządami, ale niemniej istnieje również wynikająca z faktu powszechniejszej integracji i wyższej duchowości olbrzymia między niemi różnica. Z niej biorą początek w dziedzinie społecznego życia zupełnie nowe zjawiska, nie mające nic podobnego sobie w przyrodzie”.

Z punktu widzenia nauki rozwoju naturalnego można i trzeba przyjąć pogląd, że pewne powszechne prawa rządzą zarówno życiem organizmu i społeczeństwa, że poza tym w społeczeństwie zjawiają się nowe obrazy i stosunki sięgające poza organiczne życie. Prawda ta nie powstrzymała jednakże wielu zwolenników socjologii organicznej od grania zewnętrznymi analogiami. Wielkim brakiem organicznej socjologii z punktu widzenia teorii poznania było, że nie określono logicznej wartości analogii. Nie można np. zgodzić się z Schafflem, gdy analogią biologiczną uważa tylko jako sposób poglądowego wyjaśnienia. Jedynie naukowe pojęcie analogii, z jakiem się tutaj liczyć trzeba, jest analogia genetyczna, wykazująca przygotowawcze i pośrednie stopnie historyczno-rozwojowe między organizmem a społeczeństwem.