Przyjmując, iż każda grupa etniczna zarówno na niższym, jak i na wyższym stopniu uspołecznienia, składa się z paru typów fizycznych, wprowadzamy do psychologii cały szereg nowych zagadnień. Nasuwa się pytanie o stosunku, w jakim te typy znajdują się względem duchowych przymiotów danej grupy etnicznej.

Wiemy, że rysy duchowe, właściwe danej grupie, ulegają zmianie tylko wtedy, gdy są w sprzeczności z warunkami jej bytu, natomiast trwają, kiedy są obojętne z punktu wymagań życia społecznego. Skutkiem tego typy fizyczno – antropologiczne, przekształcając się pod względem pewnych cech swoich, jako składniki określonej grupy etnicznej, mogą przecież wszędzie posiadać pewne wspólne rysy i dzięki temu w każdej odrębnej gromadzie społecznej odgrywać pokrewną rolę. Typ fizyczno-antropologiczny, powstawszy w odległej przeszłości w określonym punkcie globu i tam nabywszy pewnych przymiotów, może je zachowywać w całości lub częściowo w ciągu wieków nieustającego mieszania się i odbywających się doborów. Przypuszczenie to nie wychodzi bynajmniej poza zakres możliwości i znajduje się w doskonałej harmonii z innymi naszymi założeniami o stałości i zmienności duchowej narodu. Ale, jeśli przyjmiemy to założenie, cały proces zmienności duchowej ludu przybiera nieco inny wyraz.