Wśród dzikiej przyrody zależy to wyłącznie ód warunków zewnętrznych, kto w każdym wypadku najodpowiedniejszym będzie. Człowiek jako członek społeczeństwa bez wątpienia podlega prawom natury. I u niego, jak u wszystkich istot żyjących, mnożenie się trwa bez końca i wywołuje twardą walkę o środki istnienia. Walka o byt prowadzi do
Demokracja społeczna Archive
Jest to chyba jasnym dla każdego, że czy to wewnętrzne czy zewnętrzne interesu społeczeństwa, zawsze najwięcej by na tern zyskały, by kierunek ich spoczywał w ręku tych, którzy się wyróżniają największym zasobem energii, pracowitości, uzdolnienia umysłowego, wytrwałości w dążeniu do celu a nie są pozbawieni współczucia i miłości bliźniego.
Walka o byt w społeczeństwie nie jest współzawodnictwem o środki egzystencji, lecz o środki używania. W walce o środki używania przymiotami zapewniającymi zwycięstwo są: pracowitość, energia, zdolności umysłowe, wytrwałe dążenie do celu i co najmniej tyle współczucia, ile potrzeba na to, by zrozumieć uczucia towarzyszy. Gdyby nie istniały te
Pominąwszy już, że ten logiczny ideał kierowania rozwojem – fantastyczny obraz takiego państwa wzorowanego na hodowli gołębi – nie da się osiągnąć w braku władcy rządzącego ściśle według wskazówek wiedzy, staje mu na przeszkodzie naturalne dążenie jednostek do niezależności, do przyrodzonej swobody używania rozkoszy życia, a unikania jego cierpień.
Na to potrzeba by despotycznego rządu uposażonego nadnaturalną dozą rozumu i okrucieństwa, „gdyż oba te przymioty niezbędne są dla przeprowadzenia zasady poprawy rasy przez dobór z nieco drastyczną gruntownością mogącą jedynie zapewnić skuteczność danego środka“. Huxley wątpi jednak, czy najznakomitszy nawet znawca charakterów,, zdołałby z pomiędzy stu chłopów i
Walka o środki istnienia zostaje zniesioną, a tym samym i dobór naturalny osiągany tą drogą. W jego miejsce wstępuje dobór sztuczny, regulowany przez rząd i zmierzający do jakiegoś ideału. Ale i w tym raju ziemskim znajdzie się wąż w postaci przeludnienia. Albo zatem musi na nowo powrócić dzisiejsza walka
Zwalcza go więc gwałtownie i Huxley, który mniema, że nierówność społeczna idzie w ślad za przyrodzoną nierównością. „Gromada dzieci staje się ciałem politycznym, ciyitas z jej prawem własności i praktycznymi różnicami władzy i stanowiska. Wszystko to dzieje się nie skutkiem przemocy lub podstępu, lecz jedynie jako nieuchronne następstwo przyrodzonych
Prócz tego posiada Spencer tylko zupełnie powierzchowną znajomość współczesnej demokracji społecznej. Z drugiej strony, do jego wybitnych zasług zaliczyć można, że na organiczną jakość społeczeństwa uwagę zwrócił i uczynił ją ogniskiem etycznych obowiązków. Jego społeczno-polityczne projekty są wprawdzie zbyt krańcowe, jakkolwiek słusznie zwalcza fałszywie pojętą i szkodliwie stosowaną filantropię.
Niejednokrotnie głosiłem dawniej, iż wedle mego przekonania wprowadzenie w praktykę zasad demokracji społecznej byłoby największym nieszczęściem, jakie kiedykolwiek świat nawiedziło, i że skończyłoby się ono na despotyzmie militarnym. Upoważniam pana najzupełniej do ogłoszenia niniejszego listu. Herbert Spenceru. Co do zasług naukowych Spencera, to zajmuje on obok Darwina i Marksa