Walka o środki istnienia zostaje zniesioną, a tym samym i dobór naturalny osiągany tą drogą. W jego miejsce wstępuje dobór sztuczny, regulowany przez rząd i zmierzający do jakiegoś ideału. Ale i w tym raju ziemskim znajdzie się wąż w postaci przeludnienia. Albo zatem musi na nowo powrócić dzisiejsza walka o byt, albo rząd przez naukowe rozpamiętywania dojść musi do postanowienia systematycznego usuwania i wytępienia zbytecznych. Beznadziejnie schorowany zgrzybiali, moralnie i fizycznie słabi i szpetni, nadmiar noworodków – wszystko to będzie musiało być usuwanym tak samo, jak ogrodnik usuwa zbyteczne lub niezdarne rośliny, a hodowca bydła na rzeź przeznacza te bydlęta, których nie pragnie rozmnażać. Tylko zdrowym i silnym, dobieranym troskliwie ze względu na potomstwo najlepiej odpowiadające celom władcy, wolno będzie się łączyć i mnożyć. Z pomiędzy licznych prób przeniesienia zasad rozwoju naturalnego lub tego, co pod niemi rozumiano, na pole społecznych i politycznych zagadnień, najgłębiej pomyślane, a dokonywane w ostatnich latach opierały się w znacznej części na założeniu, że społeczeństwo jest w możności takiego władcę wyznaczyć i własną powagą uprawomocnić.