Człowiek rozumny

Walka o byt w społeczeństwie nie jest współzawodnictwem o środki egzystencji, lecz o środki używania. W walce o środki używania przymiotami zapewniającymi zwycięstwo są: pracowitość, energia, zdolności umysłowe, wytrwałe dążenie do celu i co najmniej tyle współczucia, ile potrzeba na to, by zrozumieć uczucia towarzyszy. Gdyby nie istniały te urządzenia sztuczne, które osłów i szubrawców utrzymują na wyżynach społecznego życia zamiast im pozwolić opaść między męty społeczne, wśród których natura miejsce im wskazuje, to walka o środki używania stałaby się nieustannym krążeniem jednostek ludzkich w społecznym środowisku ze szczytu na niziny i z nizin do szczytu. W walce przetrwaliby ci, którzy składają przeważający ogół, nie ci „najdzielniejsi”, którzy do wyżyn sięgają i szczyt udoskonalenia osiągną, lecz wielki zastęp umiarkowanie zadawalniających, którzy dzięki swej liczbie i popędom rozrodczym zawsze będą mieli możność opanowania wyróżniającej się swymi zdolnościami mniejszości.