Haeckel w rozmaitych swoich pismach rozwijał tę równoległość między dziejami gatunku a osobnika. Historia zarodka jest wyciągiem z historii szczepu, a innymi słowy ontogenia jest powtórzeniem filogenii. Rozwój osobnika jest prawami dziedziczności zawarunkowanym, krótkim i szybkim powtórzeniem rozwoju rodu tj. poprzedników stanowiących łańcuch przodków danego osobnika. Haeckel zaznaczał dalej, że przyczyny osobniczego rozwoju leżą w siłach nagromadzonych przez ród w ciągu jego dziejów, a działających w rozwoju jednostki. Ta równoległość między organizmem indywidualnym a historią jest w kierunku społecznym tym samym stosunkiem, jaki biologiczna socjologia między organizmem a społeczeństwem odkryła. Tak samo jak dzieje gatunku są rozszerzanymi i zmodyfikowanymi dziejami jednostki, tak ludzkie społeczeństwo jest rozszerzonym i zmodyfikowanym odtworząnim ludzkiego organizmu. Źródłem sił społecznych jest również siła indywidualna. Uznawał to już Platon, gdy wywodził istotę państwa z istoty duszy ludzkiej, tego psychicznego wyrazu organizmu, „gdyż z nikąd inąd nie możemy do tego dojść. Ale przedstawiciele socyologii organicznej popełniają ten sam błąd co Platon, biorą ‘ analogie zbyt ściśle i szematycznie.