Życie społeczne płynie z organicznego źródła, pozostało organizmem ale stało się czymś więcej jeszcze niż on, a to dzięki tym umysłowym i ekonomicznym urządzeniom, które wyrosły na tle fizycznego życia.
Aby dalej jeszcze przeprowadzić analogię między budową organizmu i społeczeństwa, przypomnimy tu zasadnicze prawo biogenetyczne sformułowane przez Mullera i E. Haeckla w związku z nauką Darwina o rozwoju i kolejnym następstwie gatunków zwierzęcych. Możemy udowodnić, że te same stosunki jakie ci badacze odkryli między jednostkami danego gatunku w historycznym czyli czasowo-przyczynowym kierunku, istnieją również w społeczeństwie t. j. w kierunku przyczynowym w przestrzeni i że te stosunki są myślą przewodnią całej organicznej socjologii. Jej organiczne analogie i historyczne analogie biogenetycznego zasadniczego prawa wzajemnie sobie odpowiadają. Fr. Muller sformułował najprzód prawo biogenetyczne w swej historii rozwoju skorupiaków. Wykazuje on, że dzieje rozwoju potomstwa do pewnego stopnia odtwarzają dzieje rozwoju przodków, a historyczny rozwój gatunku odzwierciedla się w dziejach rozwoju jego osobników.