Zajmującym jest następujące oświadczenie: „Przebieg trzeciej części stulecia ubiegłej od chwili pierwszego opublikowania tych poglądów, bynajmniej mnie nie skłonił do opuszczenia stanowiska, które w nich zająłem. Przeciwnie umocniło się ono dzięki oczywistym faktom. Błogosławione następstwa przetrwania najodpowiedniejszych okazują się znacznie większymi niż poprzednio wykazywałem. Proces doboru naturalnego, jak go
Author Archive
Nie można cięższym przekleństwem naszych potomków obarczyć, jak sposobić im wciąż wzrastający zastęp głupich, próżniaków i występnych. Pomagać złym do mnożenia się w istocie wychodzi na jedno jak rozmyślnie swym potomkom gotować mnóstwo nieprzyjaciół. Dlatego to potępia Spencer filantropią, która traci z oczu dalsze cele i „większą sumę nędzy
Zmniejszając zastosowanie już i tak niemość rozwiniętych samozachowawczych uzdolnień, wywołujemy wciąż stopniowy ich zanik w pokoleniach następnych. Prawo powszechne, którego działanie śledziliśmy w jego fizycznych zastosowaniach, możemy tutaj wytropić w jego zastosowaniach duchowych. Usuwanie pewnych trudności i niebezpieczeństw dających się przezwyciężyć dzięki pracy i mądrości, wywołuje osłabienie zdolności przezwyciężania
Następstwem tego jest „trochę większa liczebność nieco słabszej rasy“. Spencer pozostawia kwestię otwartą, jak daleko powinny sięgać środki zmierzające do ochrony słabych. „Celem moim, mówi, jest wykazanie, że podstawą racjonalnych socjologicznych wniosków powinna być biologiczna prawda, oraz jak przeoczanie jej zgubne następstwa sprowadzić może“. Prócz bardzo częstego pomijania okoliczności,
W swoim „Wstępie do socjologii“ rozwija Spencer obszerniej wygłoszone tutaj zasady. W społeczeństwie upatruje on organizm i stwierdza „zasadnicze pokrewieństwo “, istotną analogią między organizmem indywidualnym a organizmem społecznym, gdyż pewne konieczności rozwoju rządzą i jednym i drugim. Społeczeństwem rządzi zasada podziału pracy i panowania. „Istota ludzka jest zarazem
Jednakże przeobrażenie to pociąga za sobą zupełnie normalnie mnóstwo związanych z niem cierpień, których zmniejszyć nie można bez naruszenia naczelnych prawd życia. Rozumie się naturalnie samo przez się, że o ile surowość tego procesu złagodzoną być może przez wzajemne współczucie ludzkie, powinno się ją łagodzić, jakkolwiek bez kwestii jest
Aby się nadać do społecznego życia człowiek musi nie tylko wyrosnąć ze swej dzikości, lecz także zdobyć i te uzdolnienia, które są w cywilizowanym życiu niezbędne. Musi rozwinąć w sobie wytrwałość w pracy, a umysł tak usposobić, by małe, chwilowe korzyści dla większych przyszłych poświęcać. Stan przejściowy jest naturalnie
Wśród wszystkich niższych stworzeń, pisze on, panuje nieustannie stan ogólnej wojny, która przecięciowo do bardzo pomyślnych prowadzi wyników. Zwierzęta mięsożerne nie tylko usuwają z roślinożernych trzód jednostki, które swój czas rozkwitu już przebyły, lecz tępią również słabowite, niekształtne, powolne i słabe zwierzęta. Ten proces oczyszczenia zarówno jak ogólna walka
I w innym jeszcze kierunku błądzi Prcyer, gdy mniema, że kapitał towar udoskonala, ponieważ bardzo często przeciwnie pogarsza go przez fałszerstwa i oszustwa. „Współzawodnictwo jest postępem”. Później postaram się wykazać, jak z innej strony współzawodnictwo do cofania się wstecz prowadzi. „Każdy człowiek walczy w tym wyścigu od kolebki aż
Podobnym złudzeniom hołdował Preyer i przedtem w odczycie drukowanym w 1869 roku o „Walce o byt”. W rzeczywistości przeludnienie nigdy nastąpić nie może, gdyż naruszona równowaga w stosunku liczby ludności do środków wyżywienia z natury rzeczy sama przywróconą bywa. Śmierć jest regulatorem. Tak się dzieje i dziać będzie zawsze,